یکی از مهم‌ترین مسائلی که پس از طلاق والدین مطرح می‌شود، حق حضانت فرزندان است. حضانت به معنای نگهداری، مراقبت و تربیت فرزندان بوده و در قوانین ایران به‌صورت مشخص تعیین شده است. در این مقاله به بررسی قوانین حضانت فرزندان بعد از طلاق، شرایط و محدودیت‌های آن می‌پردازیم.
حضانت فرزندان بر اساس قانون مدنی ایران
طبق ماده ۱۱۶۹ قانون مدنی، حضانت فرزندان تا سن هفت سالگی با مادر و پس از آن با پدر خواهد بود. با این حال، دادگاه می‌تواند با توجه به مصلحت کودک، تصمیم متفاوتی اتخاذ کند.
شرایط حضانت
بر اساس ماده ۱۱۷۳ قانون مدنی، اگر یکی از والدین که حضانت فرزند را بر عهده دارد، به دلایلی نتواند وظایف خود را به درستی انجام دهد و این موضوع به کودک آسیب برساند، دادگاه می‌تواند حق حضانت را از وی سلب کرده و به طرف دیگر یا شخص دیگری که صلاحیت دارد، واگذار کند. برخی از شرایطی که می‌تواند منجر به سلب حضانت شود عبارتند از:
- اعتیاد به مواد مخدر یا مشروبات الکلی
- سوء رفتار و عدم صلاحیت اخلاقی
- بیماری‌های روانی خطرناک
- سوء استفاده از فرزند
- ترک وظایف والدینی
حق ملاقات والدین
والدی که حضانت فرزند را بر عهده ندارد، حق ملاقات با فرزند را خواهد داشت. این ملاقات بر اساس توافق والدین یا حکم دادگاه تنظیم می‌شود. معمولاً دادگاه زمان و مکان مشخصی را برای ملاقات والد تعیین می‌کند تا حقوق فرزند و والد دیگر حفظ شود.
تغییر حضانت
در صورتی که شرایط والد دارای حق حضانت تغییر کند و این تغییر به ضرر کودک باشد، والد دیگر می‌تواند از طریق دادگاه درخواست تغییر حضانت دهد. دادگاه با بررسی شرایط جدید، در مورد تغییر حضانت تصمیم خواهد گرفت.
نتیجه‌گیری
حق حضانت فرزندان بعد از طلاق یکی از موضوعات مهم حقوق خانواده است که با در نظر گرفتن مصلحت کودک، توسط قانون و دادگاه تعیین می‌شود. آگاهی از حقوق و مسئولیت‌های قانونی در این زمینه می‌تواند به والدین کمک کند تا تصمیمات بهتری برای آینده فرزندان خود بگیرند.
